Ο Αντίχριστος (Φρίντριχ Νίτσε)

Τί είναι κακό; Ό,τι γεννιέται από την αδυναμία.
Τί είναι ευτυχία; Το αίσθημα ότι η δύναμη μεγαλώνει -ότι μια αντίσταση εξουδετερώνεται.
Όχι ικανοποίηση μ’ ό,τι έχουμε, αλλά περισσότερη δύναμη· όχι ειρήνη εν γένει, αλλά πόλεμο· όχι αρετή, αλλά επιδεξιότητα (αρετή σύμφωνα με το στιλ της Αναγέννησης -virtu-, αρετή ελεύθερη από κάθε υποκρισία σε θέματα ηθικής).

Ιουλιανός: Κατά χριστιανών

Ο Ιουλιανός (πλήρες όνομα Φλάβιος Κλαύδιος Ιουλιανός), ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου (Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία) κατά τον 4ο αιώνα. Έμεινε στην ιστορία ως «Παραβάτης» και «Αποστάτης», χάριν της Εκκλησίας η οποία τον κατασυκοφάντησε (ο Ιουλιανός υπήρξε ο μόνος μη χριστιανός αυτοκράτορας του Βυζαντίου), όπως και όλους όσους στεκόταν εμπόδιο στα σχέδιά της.

Απορία δεξιού ψάλτου: Γιατί ακόμη και σήμερα, η ελληνική Εκκλησία εξακολουθεί να καθυβρίζει τους Έλληνες;

Τα παρακάτω, τα οποία για να είμαι ειλικρινής δεν γνώριζα, διάβασα σε συζήτηση του ελληνικού forum, esoterica.gr.
Στα εκκλησιαστικά βιβλία, υπάρχουν πολλές υβριστικές, προσβλητικές φράσεις, καθώς και αναθεματισμοί, κατά των Ελλήνων και κυρίως κατά του πνεύματος και του ιδεώδους του έθνους μας. Και δεν χρειάζεται να γνωρίζει κάποιος αρχαία ελληνικά για να καταλάβει τι σημαίνουν και που αναφέρονται όροι, όπως: μωρία, ψεύδος, σκαιότητα, πλάνη (=απάτη) κ.α.

Κυριακή της Ορθοδοξίας – Οι κατάρες της Εκκλησίας κατά των Ελλήνων και του ελληνικού πνεύματος

Κύριο θέμα του εορτασμού της Κυριακής της Ορθοδοξίας είναι η νίκη των εικονολατρών επί των εικονομάχων και ταυτόχρονα ο αναθεματισμός των Ελλήνων. Οι αναθεματισμοί αυτοί ψέλνονται από το 788 μέχρι σήμερα τόσο από τους ιερείς της ορθοδοξίας όσο και από τους παριστάμενους. Συντάχθηκαν κατά την Ζ’ Οικουμενική Σύνοδο που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας κατά την οποία προέδρευσε ο Κωνσταντίνος ο ΣΤ’ και η μάνα του Ειρήνη η Αθηναία, το 787, στην οποία παρευρέθηκαν 367 συνοδικοί επίσκοποι. Η οριστική αναστήλωση των εικόνων έγινε από την Αυτοκράτειρα Θεοδώρα (το 842).

Ελληνοέλληνες και Νεοέλληνες – Η σχιζοφρένεια ενός λαού χωρίς ταυτότητα

Είμαστε ένας λαός χωρίς ταυτότητα. Με μια ιστορία που ο ίδιος τη νομίζει λαμπρή. Και απορεί, πώς και δεν πέφτουν οι ξένοι ξεροί μπροστά στο μεγαλείο της. Οι ξένοι όμως, σαν συλλογιούνται την ελληνική ιστορία, την αρχαία εννοώ, γιατί για τη νέα δεν έχουν ακούσει, και βάλουν απέναντι της εμάς τους Νεοέλληνες, φέρνουν στο μυαλό τους άλλες παραστάσεις. Φέρνουν στο μυαλό τους κάποιους καμηλιέρηδες που περπατούν στο Καρνάκ και στη Γκίζα. Τι σχέση ημπορεί να ‘χουν, συλλογιούνται, ετούτοι οι φελλάχοι του Μισιριού σήμερα με τους αρχαίους Φαραώ, και το βασιλικό ήθος των πυραμίδων τους;